Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «فرارو»
2024-05-02@19:11:37 GMT

‌ بازگشت امام‌صادقی‌ها

تاریخ انتشار: ۸ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۲۴۹۱۶۴

‌ بازگشت امام‌صادقی‌ها

معمولا روی‌کارآمدن اصولگرا‌ها همواره با بازگشت امام‌صادقی‌ها همراه بوده است. دانشگاهی که یکی از اهدافش همواره تربیت مدیران نسل بعدی جمهوری اسلامی بوده است. اگرچه خروجی‌های این دانشگاه تنها محدود به اصولگرایان نبوده، اما به‌مرور، در سال‌های بعد و با سخت‌گیری‌هایی که در گزینش دانشجو داشت، بیشتر فارغ‌التحصیلانش به طیف جریان اصولگرایی تعلق داشته‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش شرق، برآمدن دولت اصلاحات در مسیر انتصاب امام‌صادقی‌ها شکستی انداخت و اگرچه چهره‌هایی مانند کواکبیان، رمضان‌زاده و... هم دانش‌آموخته آن دانشگاه بودند، اما هم تعدادشان به نسبت کل فارغ‌التحصیلان این دانشگاه در مقایسه با دانشگاه‌های دیگر در دستگاه دولت کم بود هم دیگر حامل و حاوی آن نگاه مدیریتی تربیتی دانشگاه امام‌صادقی که قرار بود دانش‌آموختگانش را در مدیریت کشور به کار بگیرند، نبود.

گفته شده که عمده فارغ‌التحصیلان این دانشگاه در دوران اصلاحات جذب صداوسیما شدند که پیمان جبلی، رئیس فعلی این سازمان هم یکی از آنهاست. امام‌صادقی‌ها در صداوسیما وارد شاهرگ اصلی و حیاتی این سازمان یعنی بخش‌های خبری سیما شدند تا جایی که گفته شد در مدیریت دانشکده خبر سیما و اتاق‌های خبر به فراوانی می‌توان امام‌صادقی یافت.

«فریدالدین حدادعادل»، فرزند حدادعادل هم از این دانشگاه برآمده است. عضو شورای اندیشه‌ورزی شبکه سوم صداوسیماست. همان شبکه‌ای که مدیریتش را علی فروغی پسرخاله‌اش برعهده دارد. حسین کرمی (قائم‌مقام پیشین معاونت صدا‌و‌سیما)، جهانگیر بیابانی (رئیس سابق شبکه آموزش سیما)، علی جعفری و... هم همگی دانش‌آموخته این دانشگاه هستند. همچنین رضا معین‌آبادی، سیداحمد سادات، ناجی چنانی، خسرو فریادرس، حسین رضی و... از مدیران و مجریان سابق و فعلی شبکه برون‌مرزی العالم همگی امام‌صادقی‌های صداوسیمایی بودند.

با روی‌کار‌آمدن دولت نهم، بعضا به دولت کوچ کردند. اتفاقی که حالا بعد از دولت رئیسی هم رخ داده است. دو نفر از وزرایش و برخی مدیرانش از میان امام‌صادقی‌ها انتخاب شدند حالا حکم رئیس صداوسیما هم برای یکی از دانش‌آموختگان دانشگاه امام صادق زده شد؛ پیمان جبلی، فردی که البته از داخل سازمان صداوسیما انتخاب شده است. رئیسی دو نفر از اعضای جوان و مهم تیم اقتصادی دولتش را از میان فارغ‌التحصیلان جوان این دانشگاه انتخاب کرد.

احسان خاندوزی، وزیر اقتصاد و حجت عبدالملکی، وزیر کار دولت. هر دو وزیر تحصیل‌کرده رشته معارف اسلامی و اقتصاد از دانشگاه امام صادق. علی باقری‌کنی، معاون سیاسی وزارت خارجه هم از تیم سعید جلیلی، دانش‌آموخته امام صادق است. باقری‌کنی برادرزاده محمدرضا مهدوی‌کنی، رئیس پیشین دانشگاه امام صادق و فرزند محمدباقر باقری‌کنی است که او هم مدتی بعد از فوت برادرش سرپرستی دانشگاه را بر‌عهده داشت.

محمدباقر خرمشاد، معاون سابق وزیر علوم و معاون آموزش و پژوهش وزارت امور خارجه که اکنون معاون سیاسی وزارت کشور رئیسی شده هم یک امام‌صادقی است. غلامحسین اسماعیلی، رئیس دفتر رئیسی، جزء استادان حقوق دانشگاه امام صادق است. سیدمحمد حسینی هم که رشته معارف اسلامی و حقوق سیاسی را تا مقطع کارشناسی ارشد به صورت پیوسته در این دانشگاه گذرانده، به معاونت امور مجلس ابراهیم رئیسی منصوب شده. میثم لطیفی، معاون رئیسی و رئیس سازمان امور اداری و استخدامی هم دانش‌آموخته امام صادق است، هم سابقه ریاست دانشکده مدیریت دانشگاه امام صادق را دارد.

جلیل محبی که پیش‌تر دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر بود و هم‌اکنون سرپرست معاونت و هماهنگی و برنامه‌ریزی امور حقوقی دستگاه‌های اجرائی است، فارغ‌التحصیل دانشگاه امام صادق است. سعید جلیلی، مصطفی پورمحمدی، حسام‌الدین آشنا، علی صالح‌آبادی، عبدالله رمضان‌زاده و مصطفی کواکبیان هم از دانش‌آموختگان دانشگاه امام صادق بودند.

«وحید جلیلی» برادر سعید جلیلی مثل برادر امام‌صادقی است. بیشترین امام‌صادقی‌ها تا این لحظه در دولت احمدی‌نژاد منصوب شده‌اند. علی صالح‌آبادی، رئیس سابق سازمان بورس اوراق بهادار؛ «محمدهادی زاهدی‌وفا»؛ شخصی که حضورش در بین تیم مذاکره‌کننده ایران با گروه ۱+۵ در دوره احمدی‌نژاد برای بسیاری سؤال‌برانگیز بود، محمد موسوی مدیر کل سابق دفتر امور صادرات و روابط بین‌الملل وزارت صنایع و معادن، داود منظور معاون سابق برنامه‌ریزی و امور اقتصادی وزارت نیرو. ابوالحسن خلج منفرد رایزن سابق فرهنگی ایران در ترکیه، علیرضا اسماعیلی‌کلیشمی رایزن سابق فرهنگی ایران در ایتالیا، سیدمحمد طباطبایی رایزن سابق فرهنگی ایران در فرانسه و.... محمدرضا مجیدی معاون سابق وزیر کشور و نماینده ایران در یونسکو، محمدرضا دهشیری معاون سابق مقر جمهوری اسلامی ایران در یونسکو- پاریس و استاد دانشکده روابط بین‌الملل دانشگاه وزارت امور خارجه، لکی‌زاده سفیر سابق ایران در لهستان و معاون اداره مجمع شیمیایی و خلع سلاح وزارت خارجه و رکن‌آبادی مدیر کل اسبق اداره خاورمیانه و کاردار سابق ایران در دمشق، محمد الله‌یاری، مدیر کل اسبق کتاب وزارت ارشاد، «محمدهادی همایون» رئیس اسبق پژوهشکده فرهنگ، هنر و ارتباطات، معاون اسبق برنامه‌ریزی و توسعه وزیر ارشاد، «حسین عرب‌اسدی» مدیر کل سابق ارشاد استان تهران، «محمدجواد آقاجری» معاون سابق فرهنگی وزارت ارشاد و محمدمهدی انصاری، معاون سابق برنامه‌ریزی وزارت ارشاد و رئیس مرکز مطالعات و توسعه رسانه‌ها است.

کاظم جلالی سخنگوی سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، غلامرضا مصباحی‌مقدم نماینده سابق مجلس و استاد رشته اقتصاد دانشگاه امام صادق و سخنگوی جامعه روحانیت مبارز و ناصر باهنر فرزند شهید باهنر و برادر نایب‌رئیس پیشین مجلس هم از دیگر چهره‌های متصل به این دانشگاه هستند.

شناخته‌شده‌ترین امام‌صادقی تا این لحظه «سعید جلیلی»، دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی و دو دوره نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری با کرسی استادی در این دانشگاه است. فردی که فعلا به فعالیت در حوزه دولت در سایه مشغول است و تا این لحظه هم هیچ سمتی نگرفته یا نخواسته یا به او پیشنهاد نشده است!

پایان‌نامه او معروف‌ترین پایان‌نامه دانشگاه امام صادق است، تحت عنوان «سیاست خارجی پیامبر (ص)» علم‌الهدی هم زمانی معاون آموزشی دانشگاه امام صادق بود، اما از زمانی که امام جمعه مشهد شد این سمت را از دست داد. امام صادق یکی از جناحی‌ترین دانشگاه‌های ایران است که سال‌هاست مشغول جذب و پرورش طیفی از مدیران منتسب به جریان اصولگرایی است.

گفته می‌شود که در سال ۱۳۸۴ آیت‌الله مهدوی‌کنی و جامعه روحانیت به هاشمی‌رفسنجانی تمایل داشتند و در نتیجه اکثریت استادان و دانش‌آموختگان قدیمی‌تر دانشگاه با هاشمی همراه بودند، اما بیشتر جوان‌تر‌ها در پی احمدی‌نژاد بودند. در سال‌های بعد هم گفته شد که این دانشگاه حامی سعید جلیلی بود.

درباره دانشگاه امام صادق

دانشگاه امام صادق نخستین دانشگاهی است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال ۵۷ و در دوره انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۶۱ شروع به کار کرد؛ البته بنای اصلی این دانشگاه متعلق به رژیم سابق و در محلی است که قبل از آن به دانشگاه هاروارد تعلق داشت که با عنوان «مرکز مطالعات مدیریت ایران» فعالت می‌کرد.

براساس برخی مستندات، ایده تأسیس یک دانشگاه اسلامی در مباحثه‌های روحانیونی مانند مرحوم آیت‌الله منتظری، آیت‌الله شهید مطهری و مرحوم آیت‌الله مهدوی‌کنی و دیگران بود که بعد از انقلاب، زمینه انجام این اندیشه میسر شد. درواقع دانشگاه امام صادق (ع) زیرمجموعه «جامعه‌الصادق» دانشگاهی غیرانتفاعی است و به صورت غیرمتمرکز (آزمون سراسری، مصاحبه و گزینش) دانشجو می‌پذیرد.

این دانشگاه در رشته‌های علوم انسانی که سیستم آموزشی و برنامه درسی آن ترکیبی از علوم جدید و علوم حوزوی است و براساس نوشته سایت «الف» متعلق به احمد توکلی، با وجوهات آستان قدس رضوی اداره می‌شود. دانشگاه امام صادق (ع)، هدف خود را تعلیم دانش‌آموختگانی با توانایی علمی بالا در یکی از رشته‌های مدرن، همراه با دانش دینی معرفی می‌کند. این دانشگاه تا سال ۷۲، با کنکور ویژه خود دانشجو می‌گرفت، اما از آن سال، امتحان ورودی‌اش همان کنکور سراسری شد و البته مصاحبه‌های پس از کنکور.

از همان ابتدای کار، هدف اصلی دانشگاه، تربیت مدیر برای آینده جمهوری اسلامی بود. این ایده به همراه ایده وحدت حوزه و دانشگاه، ثمره تفکر در سال‌های زندان پیش از انقلاب بود. پدر معنوی و رئیس دانشگاه امام صادق، آیت‌الله محمدرضا مهدوی‌کنی، رئیس جامعه روحانیت مبارز و رئیس مجلس خبرگان رهبری، است.

رئیس دانشگاه آیت‌الله مهدوی‌کنی بود و رئیس هیئت امنا، آیت‌الله منتظری که به نوشته سایت رسمی دانشگاه، پس از برکناری از قائم‌مقامی رهبری، از این منصب هم کنار نهاده شد. علاءالدین میرمحمد صادقی، از فعالان بازار و مدیران اتاق بازرگانی ایران پس از انقلاب، در کتاب خاطرات خود، «پنجره‌ای به گذشته»، می‌گوید که تعدادی از بازاریان با همکاری برخی از علمای قم «جامعه‌الصادق» و سپس دانشگاه امام صادق را تأسیس کردند و تلاش‌ها برای کمک مالی به این دانشگاه شروع شد.

به گفته میرمحمد صادقی، اولین جلسه برای کمک به دانشگاه امام صادق در اتاق بازرگانی ایران تشکیل شد. او گفته است: «آقایان سعید امانی، علی حاج‌طرخانی، یوسف زمردیان، رضا اصفهانی‌ها، عزیزالله علاءالدینی، حسن تهرانی، خلیل طباطبایی، حاج‌حسین کاشانی‌فرید، علینقی‌خاموشی، محمود لولاچیان، احمد کاشانی، برادران خانیان و من، به‌عنوان گروه اقتصادی مؤسسه جامعه‌الصادق انتخاب شدیم».

به گفته میرمحمد صادقی، این گروه با پیشنهاد علینقی‌خاموشی تلاش می‌کند که یک کارخانه نساجی برای تأمین مالی دانشگاه امام صادق تأسیس کند به این ترتیب، «شرکت کارخانجات ریسندگی، بافندگی و پوشاک جامعه» در سال ۶۴ تأسیس شد.

علاءالدین میرمحمد صادقی در خاطرات خود می‌گوید: «آقای خانیان از چهره‌های بسیار نیکوکار بازار بودند. زمینی در حوالی میدان ولیعصر تهران داشتند که با آقایان مهدیان و محمدعلی نوید در آن شریک بودند. این زمین را دوستان به صورت رایگان به دانشگاه امام صادق واگذار کردند که در‌حال‌حاضر، یک مجتمع تجاری عظیم در آن راه‌اندازی شده است». مجتمع اداری- تجاری «نور تهران» که در تقاطع خیابان‌های ولیعصر و آیت‌الله طالقانی قرار گرفته است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: اصولگرایان دانشگاه امام صادق دانشگاه امام صادق میرمحمد صادقی امام صادقی ها امام صادق دانش آموخته سابق فرهنگی برنامه ریزی معاون سابق سعید جلیلی مهدوی کنی آیت الله مدیر کل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۲۴۹۱۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دین سینما به امام صادق‌(ع) چه زمانی ادا می‌شود؟

این اهمیت از آن‌روست که با توجه به آمارهای منتشر شده از‌سوی نهادهای علمی کشور بیشتر مخاطبان ایرانی به موضوعات دینی اهمیت می‌دهند و براساس آخرین پیمایش مرکز تحقیقات صدا وسیما نیز پربیننده‌ترین برنامه‌های رسانه‌ملی برنامه‌های مذهبی هستند. اما این‌که چرا تاکنون درصنعت فیلمسازی و سریال‌سازی به چنین موضوع مهمی کمتر پرداخته شده نیاز به بررسی بیشتری دارد.   سینما و فیلمسازی مذهبی  سینما ذاتا هنری قصه‌گو و در عین‌حال وابسته به تکنولوژی محسوب می‌شود و به همین جهت بستر خوبی برای طرح روایت و داستان‌های برآمده از باورها و عقاید انسان‌ها در طول تاریخ است. همچنین به‌دلیل بدیع و مدرن بودن، ابزارهای نامحدودی در اختیار دارد که می‌تواند در اذهان مخاطبان عمیقا اثرگذار باشد. از آغاز شکل‌گیری سینما در اواخر قرن نوزدهم تا به امروز، جادوی سینما این امکان را فراهم کرده تا سینماگران، دغدغه‌های اعتقادی و مذهبی خود را از طریق این رسانه به نمایش بگذارند. به‌طورکلی این تولیدات دارای اهمیت استراتژیک هستند و می‌توانند در نمایش و قرائت مطلوب مردم درخصوص ادیان، مهم و پرطرفدار باشند.   چرا سینمای دینی در ایران شکل نمی‌گیرد سینمای ایران اسلامی که به‌عنوان مرکز اصلی تجمع شیعیان دنیا، سال‌هاست در تولیدات انواع فیلم‌های سینمایی با رویکردهای انسانی و اخلاقی خوش درخشیده اما به‌نظر می‌رسد تاکنون برای تولیداتی از نوع سینمای دینی حرف چندانی برای گفتن نداشته باشد؛ آن‌هم در شرایطی که جریانات انحرافی صهیون و وهابیت، تمام سپاه خود را برای به تصویر کشیدن دوران صدر اسلام به‌گونه‌ای که مطلوب خودشان است، به میدان آورده‌اند. از ساخت فیلم و حکمرانی بر سینمای هالیوود تا بودجه‌ریزی و سریال‌سازی در کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و خاورمیانه برای تحریف تاریخ شیعه و دوران امامت اولاد نبی اسلام‌(ص) آن هم بدون رعایت ابتدایی‌ترین ملاحظاتی که می‌توان داشت.   تحریف تاریخ شیعه مصداق فراوانی را می‌توان از میان تولیدات عربی درباره تحریف تاریخ شیعه هم‌راستا با تفکر ضدایرانی مثال زد اما متأخر‌ترین آنها می‌تواند مجموعه‌هایی مانند «اِمامُ الْفُقَهاء» یا «حشاشین» باشد که این روزها نامش سر زبان‌ها افتاده است. این تولیدات نمایشی گرچه از‌سوی برخی با سهل‌انگاری دنبال می‌شود اما ماجرای آنها عمیق‌تر از مباحثی چون جنبه سرگرمی صنعت فیلمسازی است و تلاش می‌شود تا با القای تصویری غلط، زمینه تحریف تاریخ را فراهم کند.به طور مثال این مجموعه‌های تلویزیونی نه فقط به‌دور از اهداف سیاسی و ضد‌شیعی ساخته نشده‌اند بلکه دقیقا می‌دانند چه هدفی را دنبال می‌کنند و قرار است چه تصویری از اسلام و شیعه به جهان ارائه نمایند تا در نهایت آنچه در اذهان در مورد اسلام و تشیع شکل می‌گیرد، به نفع خودشان و در راستای تضعیف اندیشه ولایی شیعیان باشد که امروز رسانه‌ها‌ و اندیشمندان صهیونیستی چنین تفکری را مانع جدی حیات خود می‌دانند.   تصویری تحریف شده از امام صادق‌(ع)  به عنوان نمونه مجموعه «اِمامُ الْفُقَهاء» که در رابطه با زندگی امام صادق‌(ع) به کارگردانی سامی جنادی سوری و نویسندگی حامد العلی کویتی با حمایت شرکت کویتی الخیر در ۳۰ قسمت ساخته شده و در سال ۱۳۹۱ از شبکه العراقیه در عراق پخش گردید و پس از آن شبکه الکوثر صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران نیز البته با برخی اصلاحات، از‌جمله پوشاندن چهره مبارک بنیان‌گذار مذهب شیعه‌(ع) و پدر بزرگوارشان، آن را به نمایش گذاشت، تلاش شده تا روایتی تاریخی از خلفای اربعه ارائه دهد و با توجه به نهضت علمی که امام باقر(ع) و امام صادق‌(ع) پایه‌گذاری کردند، این موضوع را اثبات کند. این در حالی است که این سریال با توجه به جایگاه این دو امام شیعه در پی اثبات جریان خلافت است اما از این امامان و خلافت برحق آنها چیزی نمی‌گوید.همین امر سبب شد برخی‌ مراجع تقلید در کشورهای مختلف اسلامی از این سریال انتقاد کنند. «اِمامُ الْفُقَهاء» اگرچه مدرسه علمیه امام صادق‌(ع) در مسجد النبی‌(ص) و پرورش فقها و علما در آن مدرسه را به تصویر کشیده است، اما به امامت این امام بزرگوار و نشان دادن شخصیت وی در حد یک فقیه، بسنده کرده که چنین رویکردی در مجموعه‌ای که مدعی روایت زندگی امام صادق‌(ع) است، نمی‌تواند بی‌هدف بوده باشد.بر همین اساس باید این سؤال را مطرح کرد، آیا واقعا ساخت فیلم و سریال در خصوص بنیان‌گذار مذهب شیعه وظیفه سینما و تلویزیون ایران نیست؟    حشاشین در مقابل تفکر شیعی در راستای بررسی تولیدات فیلمسازی و سریال‌سازی، باید گفت سریال حشاشین نیز که در ماه رمضان امسال پخش شد و تلاش کرده جنبش شیعه اسماعیلیه را همراستا با داعش به تصویر بکشد را هم باید در این رابطه ارزیابی کرد. اسماعیلی‌ها نام خود را از اسماعیل بن جعفر، فرزند امام صادق‌(ع) گرفته‌اند. آنها برخلاف شیعیان اثنی‌عشری، که امام موسی کاظم‌(ع) برادر کوچک‌تر اسماعیل را به عنوان امام پذیرفته‌اند، معتقد بودند اسماعیل جانشین امام صادق‌(ع) بوده است. همین تفکر انحرافی حالا دستمایه جریان‌های صهیونیستی شده تا از زبان کشورهای سکولار اسلامی فیلمی ساخته شود که تفکر شیعی را با داعش ساخته شده توسط غرب پیوند زنند و به جهانیان نشان دهند که تفکر داعشی هم‌راستا با تفکر شیعی است‌ و با تحریف تاریخ، کذبیات تفکری خود را جای حقیقت اندیشه شیعیان جا بزنند.   سینما حق دستکاری تاریخ را ندارد با بازخوانی انتقادات و واکنش‌هایی که امروزه از سوی منتقدان به چنین آثاری می‌شود، می‌توان به‌خوبی دریافت که جریانات صهیونیستی چگونه از دو‌قطبی‌سازی و پاک‌کردن تاریخ بهره می‌برند. به‌طور مثال شاید فیلمنامه‌ای با یک قصه اجتماعی و عاشقانه این امکان را برای فیلمساز فراهم کند تا دخل و تصرفی در موضوع ایجاد نماید اما فیلمساز طبیعتا حق دستکاری تاریخ و وقایع شناخته شده را ندارد، به‌خصوص اگر درام به شخصیتی تاریخی بپردازد که در یک دوره زمانی خاص نقش فعالی داشته است؛ این نقدی است که وجیهه عبدالرحمن از بازیگران سینمای عرب به‌تازگی بر سریال «حشاشین» مطرح کرده است. متاسفانه پدیده جعل تاریخ در درام تاریخی عرب و ترکیه بسیار وجود دارد، چراکه آنها فیلمنامه‌ها را از بین رویدادهایی برمی‌گزینند که مواضع قهرمانانه را تقویت و افتخارات و پیشینیان‌شان را ستایش می‌کند و این قطعا به نفع درام نیست و وقتی این درام درخصوص به تصویر کشیدن شخصیت‌های ارزشمند دینی جمع زیادی از مردم دنیا باشد، اشکال چنین رویکردی بیشتر نمود پیدا می‌کند.حتی برخی منتقدان شبکه‌های عربی نیز در مورد این سریال گفته‌اند: این مجموعه نمایشی در ابتدا و انتها ماحصل خیال بوده که از تاریخ الهام گرفته شده است.    وقتی صهیون برای کوبیدن اسلام سیاسی دست به‌کار می‌شود ساخت سریال‌هایی چون حشاشین از سوی جریان صهیونیستی که امروز در ضعیف‌ترین جایگاه خود قرار دارد راهبری می‌شود تا با کوبیدن اسلام سیاسی در ایران، اخوان‌المسلمین در مصر و حماس‌ در فلسطین که بزرگ‌ترین دشمن آنها محسوب می‌شود و جریان مقاومت را در منطقه پدید آورده‌اند به جریان تندروی ساخته شده توسط آمریکا داعش نسبت دهد که اسلام‌هراسی را در دنیا تقویت کند.    در جنگ روایت‌ها چه کردیم؟ حالا در این جنگ روایت‌ها، سینمای ایران شیعی برای روایت صادق از زندگی پدر مکتب جعفری چه کرده است؟ گرچه تلویزیون ایران درخصوص صدر اسلام و حوادث کربلا تولیدات قابل دفاعی داشته و می‌توان به مجموعه‌هایی مانند مختارنامه، امام علی(ع)، معصومیت از دست رفته، ولایت عشق، تنهاترین سردار و... اشاره کرد که هر‌کدام دوره‌ای از تاریخ اسلام را مورد بررسی قرار داده‌اند اما در این بین، جای یک فیلم سینمایی یا سریال در شأن بنیان‌گذار مذهب شیعه، به‌شدت احساس می‌شود.همان‌طور که بر همه روشن است، تاریخ تمدنی غرب بدون وجود آورده‌های علمی مسلمانان قطعا به جایی نمی‌رسید یا دست‌کم این دستاوردهای دانشمندان و عالمان اسلام بود که کتابخانه‌های غرب را تا دوره‌ای از تاریخ پر کرد.طبیعتا تمدن کنونی جهان، ازتلاش ملل گوناگون در طول تاریخ شکل گرفته است وسهم اسلام در پیدایش وتوسعه این تمدن، بیش ازدیگر تمدن‌ها نباشد، کمتر نیست. پرسش اینجاست که آیا سینمای ایران ظرفیت ساخت فیلمی برای بیان این تاریخ را ندارد یا ما با فقر سینماگران دغدغه‌مند و شیعه مواجه هستیم؟   دوران سینمای سکولار گذشته است علوم و تمدن اسلامی از مسیرهای مختلفی به غرب منتقل شد که ترجمه کتب عربی به زبان‌های اروپایی و تدریس و استفاده از کتب عربی که دانشمندان مسلمان آنها را در مراکز علمی نوشته یا ترجمه کرده بودند، بیشترین تاثیر را داشت. شاید این توضیحات برای اثبات اهمیت توجه به اقدامات اساسی امام صادق(ع) و جهاد علمی که او ایجاد کرد، کافی است تا متوجه باشیم که تا چه اندازه پرداخت به زندگی این دانشمند زمان، گردآورنده علوم اسلامی و سپس انتشار آن به سراسر دنیا و حتی تاثیرش بر شکل‌گیری غرب در سینما و تلویزیون اهمیت و جذابیت دارد. مردم ایران مخاطبانی مشتاق به تماشای آثار نمایشی با مضامین مذهبی و دینی هستند.در همین ماه رمضان گذشته واقعا روشن شد که دوران «تلویزیون، رسانه‌ای با ماهیت سکولار است» گذشته و نه‌فقط تلویزیون که سینما نیز تشنه تولیداتی با مضامین ارزشمند است؛ چراکه مخاطب سینمای امروز نیز چنین خواسته‌ای دارد و فیلم‌های دفاع‌مقدس یا انقلابی همیشه در ایران پرفروش بوده‌اند.   جای خالی استکبارستیزی رئیس مکتب جعفری در سینما می‌توانیم با یک روایت دقیق و جذاب سینمایی، حقانیت شیعه و تاثیراتی را که بر فرهنگ بشری گذاشته، ثابت کنیم و این بار ما به‌عنوان شیعیان ۱۲امامی و باورمند به مهدویت بگوییم غرب چگونه غرب شد و حالا با فاصله از همان دستاوردها امروز به چه نقطه‌ای از اضمحلال فرهنگی رسیده است؟! در حقیقت دوران زندگی امام صادق(ع) را از هر منظری که مورد توجه قرار دهیم، سرشار از قصه‌ها و پیروزی‌های علمی و فرهنگی است که موجب شکل‌گیری دوران طلایی اسلام شد و تمامی این دستاوردها قابلیت نمایشی‌شدن دارد؛ ضمن این‌که امروز که جهان علیه هر نوع استکبار برخاسته و آزادگان مسلمان و غیرمسلمان خواهان برچیده‌شدن رژیم صهیونیست هستند، بهترین فرصت برای بیان وجوه استکبارستیزی رئیس مکتب جعفری است و سینما باید دست‌به‌کار شود تا در این جنگ رسانه‌ای از موثرترین و فراگیرترین رسانه‌ها، یعنی فیلمسازی برای تولید محتواهایی متناسب با فرهنگ شیعی بهره برد و چه روایتی مهم‌تر و ضروری‌تر از روایت زندگی امام صادق(ع)؟! سینما قصه می‌خواهد،  حادثه و قهرمان نیاز دارد و دوران امام صادق یکی از توفانی‌ترین ادوار تاریخ اسلام است که از یک سو اغتشاش‌ها و انقلاب‌های پیاپی متعددی را تجربه کرده، از جمله قیام خونخواهان امام حسین(ع) و از سوی دیگر در این دوره تاریخی شاهد برخورد مکاتب، ایدئولوژی‌ها و تضاد افکار فلسفی و کلامی هستیم که ناشی از برخورد امت اسلامی با مردم کشورهای فتح‌شده با دنیای خارج است. در آخر این‌که به نظر روایت این دوران طلایی از اسلام شیعی در سینما کمی همت، دغدغه و اسلام‌شناسی می‌خواهد تا فیلمنامه‌نویسان و کارگردانان سینمای ایران دست‌به‌کار شوند و مدیران سینمایی و صدا‌وسیما را کنار خود ببینند و دست و دلبازانه برای فتح و پیروزی شیعیان، این بار نه مانند صدر اسلام با فدا کردن خون؛ بلکه با تخصیص بودجه کافی، بهره‌مندی از فناوری و استفاده از افراد باسواد و آگاه، آثاری نمایشی تولید کنند و مرزهای فرهنگی و هنری را درنوردند.

دیگر خبرها

  • گرامیداشت هفته عقیدتی سیاسی سپاه در حرم بانوی کرامت
  • دین سینما به امام صادق‌(ع) چه زمانی ادا می‌شود؟
  • برگزاری مراسم شهادت امام صادق(ع) در هیئت میثاق با شهداء دانشگاه امام صادق(ع)
  • تلاش برای پیوند منزل، محله، مدرسه و مسجد در سالروز شهادت رئیس مذهب تشیع
  • ابوترابی فرد خطیب این هفته نماز جمعه تهران
  • عملیات وعده صادق، مصداق بارز اقتدار ایران است
  • حرکت کاروان عزاداری شهادت امام صادق (ع) از میدان المپیک تا دانشگاه علامه طباطبایی 
  • محمود فکری به استقلال بازگشت! + عکس  
  • دنیا در برابر عملیات وعده صادق کم آورد
  • حاجی‌صادقی: دنیا در برابر عملیات وعده صادق کم آورد